-
1 gwi|zd
m (G gwizdu) 1. (wydawany przez człowieka) whistle- donośny/przenikliwy gwizd a loud/shrill whistle- przywołać kogoś gwizdem to whistle sb up GB, to whistle for sb- reagować na coś gwizdami to hoot sth down, to (boo and) hiss at sth- na widowni rozległy się gwizdy the audience started hissing and booing2. (sztucznie wywołany) blast, whistle- gwizd czajnika the whistle of a kettle- gwizd lokomotywy/syreny na statku a blast of the locomotive’s whistle/ship’s siren- rozległ się gwizd a whistle sounded3. (wydawany przez zwierzęta) whistle- gwizd szpaka the whistle of a starling- gwizd świstaka a marmot’s whistle4. (świst) whistle, whiz(z)- gwizd pocisku the whiz(z) of a bullet- gwizd wiatru the whistling of the wind5. Myślis. wild boar’s snoutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gwi|zd
См. также в других словарях:
gwizd — m IV, D. u, Ms. gwiździe; lm M. y 1. «ostry, wysoki dźwięk powstający przy szybkim ruchu powietrza przepuszczanego przez wąski otwór lub przecinanego czymś, wytwarzany za pomocą rurkowato złożonych warg lub specjalnego przyrządu; świst» Donośny,… … Słownik języka polskiego
świst — m IV, D. u, Ms. świście; lm M. y 1. «ostry, przenikliwy dźwięk powstający przy szybkim ruchu powietrza przechodzącego przez wąski otwór lub przecinanego czymś; gwizd» Przejmujący, przeszywający, przeraźliwy świst. Świst bata. Świst strzały. Świst … Słownik języka polskiego
